اخبار

شعار هفته بهداشت روان امسال زندگی کرن با بیماران اسکیزوفرنیا بود اسکیزوفرنی بیماری شایعی است که یک درصد از مردم جهان در طول عمر به آن مبتلا می شومند در صورتی که جمعیت ایران 70 میلیون نفر باشد احتمالا 350هزارنفر مبتلا به این بیماری در کشور خواهیم داشت.این بیماری  می تواند افراد را در تمام سنین مبتلا کند ولی در افراد جوان بین 15تا25 سال,بیشتر دیده میشود و زن ومرد را به یک نسبت مبتلا میکند .از علائم و نشانه های پیش از شروع بیماری در اسکیزوفرنیا  می توان به کاهش نیاز به خواب,شب بیداری و خوابیدن در طول روز,کناره گیری از اجتماع ,ناتوانی در تمرکز,حالت خیرگی در چهره,کاهش توجه به بهداشت فردی و راه رفتن طولانی در خیابان اشاره کرد علائم و نشانه های بعداز بیماری نیز شامل افسردگی,از دست دادن علاقه ,اختلالات فکری,فقدان انرژی ,انزوا و مشغولیت ذهنی با افکار ناراحت کننده می باشد می توان گفت که مشکل عمده در درمان این بیماری,عدم آگاهی خانوادها در نحوه ارتباط با بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیاست جهت افزایش آگاهی خانوادهای بیماران اسکیزوفرن,راهنمای کاربردی نحوه ارتباط با این بیماران به حضورتان ارائه میگردد1- اولین وظیفه خانوادها پذیرش بیمار و به رسمیت شناختن بیماری است متاسفانه خیلی از خانوادها وجود بیماری روانی را در همسر ,فرزندیا والدین انکار میکنند ونمی دانند که انکار بیماری باعث شدید تر شدن بیماری و رنج مضاعف برای بیمار میشود 2- دومین وظیفه خانواده ,حفظ آرامش در محیط خانه و پرهیز از خرده گیری ها و سرزنش های ناموجه نسبت به بیمار است مثلا انتقاد از یک بیمار اسکیزوفرنیک که چرا در کنکور دانشگاه قبول نمی شوی ویاچرا به دنبال یک کار پردرآمد نمی روی؟برپریشانی او می افزاید و موجب تشدید نشانه های بیماری میشود3- سومین وظیفه خانواده ها همکاری در درمان بیمار است چه دارویی و چه روانی- اجتماعی.برای نمونه بعضی خانوادها به فرد بیمار می گویند اگر دارو نخوری بهتر است!یا تو که حالت خوب شده,چرا باز هم دارو مصرف می کنی؟اعضای خانواده باید بدانند تجویز ,کاهش یا قطع داروی اعصاب فقط در صلاحیت روان پزشک است 4- چهارمین وظیفه خانواده آن است که با نوع بیماری ونشانه های بیماری آشنا باشند و وضعیت بیمار را همیشه زیرنظر بگیرند و در صورت برگشت نشانه ها بی درنگ با پزشک تماس حاصل کنند.5-در برخورد با بیماری که بدبینی دارد وظیفه خانوادها این است که علارغم اعتقادات غلط بیمار, صادقانه با او روبروشوند ودر جلب اعتماد بیمار نسبت به خود عجول نباشید از هرگونه بحث وگفتگو به منظور تغییر اعتقاد بیمار, پرهیز کنید زیرا او فعلا ظرفیت لازم برای قبول دلائل شما را ندارد مواظب پیامهای غیر کلامی خود مانند خندیدن,نگاه کردن,نحوه ایستادن,نشستن,حالات و حرکات چهره و بدن خود باشید زیرا بیمار به همه حالات اطرافیان توجه کامل دارد و پچ پچ کردن و درگوشی صحبت کردن شک بیمار را تشدید میکند منتظر سست شدن اعتقادات غلط و یا هزیان بیمار بمانید مصرف منظم دارو به تدریج این کار را خواهد کرد و بیمار پس از مدت کوتاهی از حالت هزیان خارج می شود و در اعتقادات غلط خود دچار شک و تردید شده ونهایتا"آنها را پاک می کند  6-اگر بیمار پرخاشگری دارد وظیفه خانواده آن است تا جایی که می توانند آرام باشند تلویزیون ورادیو را خاموش کنید به آرامی و آهستگی صحبت کنید بیمار را تشویق کنید که بیشتر بنشینید وصحبت کنید از او بخواهید در مورد حالات خودش (ترس,نگرانی و...) وصحبت کند و از بیان جملاتی مانند"چرا مانند بچه ها رفتار می کنی"و"این چه کارهایی است که انجام می دهی "اجتناب کنید بالای سر بیمار نایستید و خیلی به اونزدیک نشوید,بیمار را تحقیر نکنید و با او جروبحث نکنید,کسانی که تحمل کمتری دارند بهتر است با بیمار روبرو نشوند,و سعی کنید عوامل برانگیزاننده خشم بیماررا شناسایی کنید و احساسات او را درک کنید و در صورت بالا بودن پرخاشگری وخشونت بیمارو عدم کنترل وضعیت وی از طریق رهنمودهای بالا, با پلیس 110 یا اورژانس115یا اورژانس اجتماعی 123تماس بگیرید.